ศิลปะ พื้นบ้าน ภาค ตะวันออก เฉียง เหนือ
- สถาปัตยกรรมพื้นถิ่น 4 ภาค: สถาปัตยกรรมไทย ภาคเหนือ
- วิชาศิลปะ สาระทัศนศิลป์ โดย ครูสมใจ ภัติศิริ
- ศูนย์ศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ | ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
ศิลปะการแสดง ถือเป็นศิลปะอีกแขนงหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการแสดง ซึ่งก็มีหลายรูปแบบด้วยกัน ทั้งการละคร การดนตรี หรือการแสดงพื้นบ้านที่ถูกถ่ายทอดผ่านเรื่องราวต่าง ๆ แน่นอนว่าในแต่ละภาคก็จะมีศิลปะการแสดงที่แตกต่างกันออกไป อย่างประเทศไทยที่แบ่งออกเป็น 4 ภาค ก็จะมีศิลปะการแสดง 4 รูปแบบ แต่ในวันนี้เราขอนำเสนอ ศิลปะการแสดงของภาคอีสาน ส่วนจะมีศิลปะการแสดงแบบไหนที่น่าสนใจบ้าง ตามไปดูพร้อมกันเลยค่ะ 1. เซิ้งสวิง เซิ้งสวิง เป็นการละเล่นพื้นเมืองของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในท้องถิ่นอำเภอยางตลาด จังหวัดกาฬสินธุ์ การเซิ้งสวิงถือเป็นการละเล่นและเป็นศิลปะวัฒนธรรมที่ช่วยส่งเสริมด้านจิตใจของประชาชน ซึ่งมีอาชีพในการจับสัตว์น้ำ โดยจะมีสวิงเป็นเครื่องมือหลัก จึงได้นำท่าเซิ้งศิลปะท้องถิ่นนั้นมาปรับปรุงให้เป็นท่าที่กระฉับกระเฉงยิ่งขึ้นโดยสอดคล้องกับท่วงทำนองดนตรีที่มีลักษณะสนุกสนานร่าเริง จึงถือนับว่าเป็นศิลปะพื้นเมืองภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่งดงามแปลกตาออกไปอีกลักษณะหนึ่ง 2.
สถาปัตยกรรมพื้นถิ่น 4 ภาค: สถาปัตยกรรมไทย ภาคเหนือ
หมอลำพื้น ชื่อรายการ หมอลำพื้น ปีที่ขึ้นทะเบียน พ. ศ.
กลองยาว 2. กลองเต๊ะ 3. แคน 4. ฆ้องโหม่ง 5. กั๊บแก๊บ 6. ฉิ่ง 7. ฉาบ 8.
วิชาศิลปะ สาระทัศนศิลป์ โดย ครูสมใจ ภัติศิริ
สำเร็จ คำโมง 30, 000 2554 มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ดูบทความ 9 การประดิษฐ์วงดนตรี เวรลด์มิวสิกแบนด์ รศ. สำเร็จ คำโมง 30, 000 2554 มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ดูบทความ 10 การประดิษฐ์แคนสิบในระบบเสียงไดอาโทนิก รศ. สำเร็จ คำโมง 40, 000 2552 มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ดูบทความ วิจัยทุนงบประมาณภายนอก ลำดับ ชื่องานวิจัย หัวหน้าโครงการ งบประมาณ พ. หน่วยงาน บทความ 1 หมอลำพื้น คณะสุดท้ายบ้านสาวะถี อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น รศ. สำเร็จ คำโมง 40, 000 2552 กรมส่งเสริมวัฒนธรรม ดูบทความ 2 ดนตรีบำบัด: กรณีหมอลำทรง แม่ดาว พานโน อำเภอพระยืน จังหวัดขอนแก่น รศ. สำเร็จ คำโมง 40, 000 2552 กรมส่งเสริมวัฒนธรรม ดูบทความ 3 การทำผ้าไหมมัดหมี่: กรณีศึกษา อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น รศ. สำเร็จ คำโมง 40, 000 2552 กรมส่งเสริมวัฒนธรรม ดูบทความ 4 กระบวนการทำขันหมากเบ็ง: กรณีศึกษา อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น รศ. สำเร็จ คำโมง 40, 000 2552 กรมส่งเสริมวัฒนธรรม ดูบทความ
ศูนย์ศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ | ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
เซิ้งสวิง () เซิ้งสวิง เป็นการละเล่นพื้นเมืองของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในท้องถิ่นอำเภอยางตลาด จังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นการละเล่นเพื่อส่งเสริมด้านจิตใจของประชาชนในท้องถิ่น ซึ่งมีอาชีพในการจับสัตว์น้ำ โดยมีสวิงเป็นเครื่องมือหลัก ในปี พ. ศ.
- ศิลปะการแสดง
- มาทำความรู้จักกับ 7 ศิลปะการแสดงของภาคอีสาน | streetfood7
- American horror story season 2 บรรยาย ไทย voathai
- หนัง the dude in me
- Attack on Titan ในรูปแบบฉบับมังงะเล่มใหญ่ ได้ถูกบันทึกลงกินเนสส์บุ๊คแล้ว - Manga
ศิลปะพื้นบ้านของภาคอีสาน ภาคอีสาน หรือภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีศิลปะพื้นบ้านประเภทต่างๆ ที่มีคุณค่าแก่การศึกษา ได้แก่ เครื่องจักสาน เครื่องจักสานที่เป็นเครื่องมือเครื่องใช้ของภาคอีสาน เช่น 1. ก่องข้าวขวัญ คือ ภาชนะใช้ใส่ข้าวในพิธีขวัญนาหรือนำข้าวขึ้นยุ้งฉาง เพื่อบูชาแม่โพสพ มีลักษณะคล้ายกระติบข้าว แต่สูงชะลูดกว่า 2. ตุ้มกบ คือ เครื่องมือดักกบ สานด้วยไม้ไผ่ มีงาใช้เหยื่อล่อไว้ข้างใน 3. ตุ้มลาน คือ เครื่องมือดักปลาบริเวณน้ำตื้นๆ 4. กระจาด คือ ภาชนะใส่ของต่างๆ เครื่องปั้นดินเผา จากหลักฐานทางด้านโบราณคดี พบว่าภาคอีสานเคยเป็นแหล่งผลิตเครื่องปั้นดินเผาตั้งแต่อดีตกาลมาจนถึงปัจจุบัน เครื่องปั้นดินเผาที่มีชื่อเสียงของภาคอีสาน เช่น เครื่องปั้นดินเผาด่านเกวียน จังหวัดนครราชสีมา เป็นต้น การทอผ้าพื้นเมือง การทอผ้าพื้นเมืองของภาคอีสานมีการทำกันมาแต่อดีตกาลจนถึงปัจจุบัน ผ้าทอของชาวอีสานมีการทอทั้งผ้าฝ้ายและผ้าไหม ซึ่งแสดงถึงเอกลักษณ์ของท้องถิ่นและเรียกแตกต่างกัน ดังนี้ 1. ผ้าขิด เป็นผ้าทอลวดลายต่างๆ ด้วยการซ้อนสอดสานเป็นลวดลายมีความละเอียดประณีตมาก ชาวอีสานถือว่าผ้าขิดเป็นของสูงบ ใช้แต่งกายเฉพาะส่วนบนของร่างกายเหนือเอวขึ้นไปหรือใช้ทำหมอน 2.
2507 สมเด็จพระบรมราชินีนาถต้องการการแสดงของภาคอีสาน เพื่อต้อนรับสมเด็จพระนางเจ้าอะเลียนา และเจ้าหญิงบีทริกซ์ แห่งประเทศเนเธอแลนด์ จึงมีการนำเอาเพลงอีสานคือ หมอลำจังหวะช้าเร็ว โดยมีท่าถวายบังคม ท่านกบิน ท่าเดิน ท่าดูดาว ท่าม้วนตัว ท่าสนุกสนาน ท่าปั้นข้าวเหนียว ท่าโปรยดอกไม้ ท่าบังแสงอาทิตย์ ท่าเตี้ย (รำเตี้ย) และในการแต่งกายครั้งแรกนั้นจะนุ่งผ้าซิ่นห่มผ้าสไบ เกล้าผมสูง แต่ไม่มีใครยอมห้อยกระติบข้าวเพราะเห็นว่ารุงรัง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จทอดพระเนตร พระองค์จึงรับสั่งให้ใครสักคนหนึ่งลองรำดูว่า ถ้าไม่ห้อยกระติบข้าว หรือห้อยกระติบข้าวแล้วจะเป็นอย่างไร?